Η Βουλευτής Α΄ Αθηνών, Φωτεινή Πιπιλή κατά τη συζήτηση στη Βουλή της Επερώτησης του ΛΑΟΣ για την κακοποίηση των ζώων, αναφέρθηκε στα εξής:
"Ανήκω στην κατηγορία των «γραφικών», των γεροντοκόρων, αν και παντρεμένη. Ανήκω στην κατηγορία των γυναικών –και κάποιων ανδρών- που από τα νιάτα μου ταΐζω αδέσποτα, περισυλλέγω αδέσποτα και ξέρω ότι μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εξακολουθεί να θεωρεί τους ανθρώπους που ασχολούμεθα κυρίως με τα αδέσποτα ως «γραφικούς» και ως «τρελές». Νόμοι υπάρχουν σ’ όλα τα επίπεδα και για τα θέματα της κακοποίησης των ζώων. Η αύξηση των ποινών είναι ένα θέμα που θα το συζητήσουμε στο νομοσχέδιο. Εκείνο που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η υλοποίηση. Θα επανέλθω σ’ αυτό το θέμα.
Όταν πρωτοεκλέχθηκα Βουλευτής το 2008 σε ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης τότε με τον κύριο Νίκο Κοντό είχα κάνει από το Βήμα της Βουλής μία ανατριχιαστική καταγγελία για το πώς συμπεριφέρονται κτηνοτρόφοι με την άδεια των δημάρχων και της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ειδικά στο νησί Ικαρία. Με επιστολή μου επανήλθα μετά την ομιλία μου πάλι στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και απαιτούσα άμεσα μέτρα. Επίσης από το 2007 στην τότε εισαγγελέα Σάμου κυρία Κατσή –και εν συνεχεία το 2009- είχα ξανακάνει καταγγελίες φέρνοντας ως τραγικό παράδειγμα συμπεριφοράς και κτηνωδίας κτηνοτρόφων στην Ικαρία. Το 2010 επιτέλους είδα φως ως άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα. Έστειλα μία συγχαρητήρια επιστολή σε μία δικαστίνα η οποία τόλμησε να καταδικάσει. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που δικαστήριο, με γυναίκα Πρόεδρο, καταδίκασε το Μάρτιο το 2010 κάποιους κτηνοτρόφους επειδή αποδείχθηκε ότι κακοποιούσαν τα ζώα. Το Νοέμβριο του 2010 καταδικάστηκαν τρεις ιδιοκτήτες βαρελόσκυλων στην Ικαρία σε ποινές φυλάκισης με αναστολή.
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι πρέπει να βλέπουμε και τη θετική πλευρά με δεδομένο ότι σίγουρα δεν υπάρχει το απόλυτο σκοτάδι στην Ελλάδα, ότι σίγουρα έχει αλλάξει προς το θετικότερο η νοοτροπία και τέτοιες συζητήσεις πρέπει σ’ αυτή την κατεύθυνση να απευθύνονται.
Όμως, πέρα από τους νόμους και το νομοσχέδιο, δεν υπάρχει ενημέρωση και παιδεία. Για παράδειγμα, κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει η ενημέρωση ότι, αν δεν μπορείς να διαχειριστείς το ζώο του σπιτιού σου, τότε θα πρέπει να το στειρώνεις. Η λέξη «στείρωση» είναι απαγορευτική για ορισμένους, με αποτέλεσμα να αμολούν οι δήθεν κατά τα άλλα φιλόζωοι τα σκυλιά στο δρόμο –καταλαβαίνετε για ποιο λόγο-, να δημιουργούνται δεκάδες, εκατοντάδες αδέσποτα και να έρχονται μετά οι άνθρωποι, οι οποίοι φοβούνται ή δεν αγαπούν τα ζώα να επικαλούνται αυτό το άσχημο θέαμα και για τη ζωή των ζώων εις βάρος γενικά της φιλοζωίας.
Οι δήμοι απεδείχθησαν όχι μόνο ανίκανοι αλλά και άχρηστοι που τους έδωσε εδώ και καιρό η πολιτεία την αρμοδιότητα. Πρέπει να τους αφαιρεθεί αμέσως, κύριε Υπουργέ. «Δουλεύουν» τον κόσμο. Η Δημοτική Αστυνομία είναι ανίκανη να κάνει το αυτονόητο. Υπάρχει στο δήμο Αθηναίων οδηγία και εντολή ότι όποιος κακοποιεί ζώο ή το βλέπει στο μπαλκόνι στους σαράντα βαθμούς να γαυγίζει και –το κυριότερο- όποιος ρυπαίνει τα πεζοδρόμια και τις πλατείες, έχει πρόστιμο. Ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε, ώστε να έχουμε πραγματική ένδειξη πολιτισμού και στη συμπεριφορά μας στα ζώα, αλλά και στη συμπεριφορά μας στους ανθρώπους και στη δημόσια υγιεινή.
Επιμένω ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι το αρμόδιο Υπουργείο για να αναλάβει οτιδήποτε έχει να κάνει με τα δεσποζόμενα ή τα αδέσποτα ζώα και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να κρατήσει την παραγωγή, το πώς ζουν οι αγελάδες στα εκτροφεία, να ελέγχει το πώς ζουν σε άθλιες συνθήκες τα κοτόπουλα, τα οποία είναι όλο τοξίνες.
Γιατί; Γιατί όταν είναι στριμωγμένα τα κοτόπουλα έτσι και τους βάζουν και ορμόνες για να μεγαλώσουν είναι λογικό μετά εμείς να υφιστάμεθα τις συνέπειες από τις τοξίνες. Ασχολούμαι 35 χρόνια με το θέμα.
Οι αστυνομικές αρχές, ως πρότινος, έτσι και τόλμαγε κάποιος πολίτης να πάει σε αστυνομικό τμήμα, είτε της Αθήνας, πόσο μάλλον της περιφέρειας, να του δηλώσει κακοποίηση ζώου ή καταγγελία για κάποιον που φωλιάζει τα ζώα, του συμπεριφέρονταν όπως συμπεριφέρονται ακόμα σε ορισμένες κοινωνικές αδύναμες ομάδες. Ευτυχώς και σ’ αυτό υπάρχει αλλαγή. Υπάρχουν νέοι αστυνομικοί και αστυνομικίνες και υπάρχει και μια οδηγία που λέει ότι ο πολίτης που καταγγέλλει κάτι για κακοποίηση ζώων θα πρέπει να εισακούγεται και οι κακοποιούντες ζώα να υφίστανται τις συνέπειες.
Και για να τελειώσω θέλω να πω πάλι το θετικό και θα τα καταθέσω και στα Πρακτικά γιατί καλό είναι κάποιοι να διαβάζουν ότι η Βουλή ασχολείται και μ’ αυτά τα πράγματα.
Μόλις τους τελευταίους μήνες –αυτό είναι το θετικό- το τριμελές πλημμελειοδικείο Βέροιας, με τη διαδικασία του αυτόφωρου, καταδίκασε σε φυλάκιση πέντε μηνών αγρότη 72 ετών για τη δηλητηρίαση με φόλα 9 δεσποζόμενων σκύλων στο χωριό Αγία Μαρίνα του δήμου Δοβρά. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου επέβαλε ποινή φυλάκισης 9 μηνών χωρίς αναστολή για θανάτωση ζώων. Είχαν κρεμάσει 2 σκύλους. Επέβαλε ποινή 3 μηνών για παράνομη οπλοκατοχή. Αλλά αυτό δεν αφορά στο θέμα. Στα Χανιά το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων επέβαλλε χρηματική ποινή -που τσούζει, κύριε Πρόεδρε- 10.000 ευρώ σε κτηνοτρόφο για κακοποίηση ζώου. Ο Πρόεδρος Πλημμελειοδικείου Ακράτας επέβαλλε ποινή 1 μήνα σε άτομο που είχε μόνιμα δεμένο ζώο στο μπαλκόνι. Έχουμε και στη Λαμία, έχουμε και στην Ικαρία επιτέλους. Θέλω να πω ότι οι νόμοι υπάρχουν. Το ζητούμενο δεν είναι πάλι ένα νομοσχέδιο.
Είναι τα όργανα, που είναι οι δήμοι, που είναι ανίκανοι, η αστυνομία που ακόμα είναι σε επίπεδο ενημέρωσης, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους να υλοποιούν τους ήδη υπάρχοντες νόμους.
Καταθέτω στα Πρακτικά όλα αυτές τις καταγγελίες για την κακοποίηση ζώων".
- αυστηρή τήρηση των νόμων
- υπαγωγή στο Υπουργείο Περιβάλλοντος
- έμφαση στην ενημέρωση και παιδεία των πολιτών
- λαμπρά παραδείγματα καταδικαστικών αποφάσεων
"Ανήκω στην κατηγορία των «γραφικών», των γεροντοκόρων, αν και παντρεμένη. Ανήκω στην κατηγορία των γυναικών –και κάποιων ανδρών- που από τα νιάτα μου ταΐζω αδέσποτα, περισυλλέγω αδέσποτα και ξέρω ότι μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εξακολουθεί να θεωρεί τους ανθρώπους που ασχολούμεθα κυρίως με τα αδέσποτα ως «γραφικούς» και ως «τρελές». Νόμοι υπάρχουν σ’ όλα τα επίπεδα και για τα θέματα της κακοποίησης των ζώων. Η αύξηση των ποινών είναι ένα θέμα που θα το συζητήσουμε στο νομοσχέδιο. Εκείνο που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι η υλοποίηση. Θα επανέλθω σ’ αυτό το θέμα.
Όταν πρωτοεκλέχθηκα Βουλευτής το 2008 σε ομιλία μου στην Ολομέλεια της Βουλής σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης τότε με τον κύριο Νίκο Κοντό είχα κάνει από το Βήμα της Βουλής μία ανατριχιαστική καταγγελία για το πώς συμπεριφέρονται κτηνοτρόφοι με την άδεια των δημάρχων και της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ειδικά στο νησί Ικαρία. Με επιστολή μου επανήλθα μετά την ομιλία μου πάλι στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και απαιτούσα άμεσα μέτρα. Επίσης από το 2007 στην τότε εισαγγελέα Σάμου κυρία Κατσή –και εν συνεχεία το 2009- είχα ξανακάνει καταγγελίες φέρνοντας ως τραγικό παράδειγμα συμπεριφοράς και κτηνωδίας κτηνοτρόφων στην Ικαρία. Το 2010 επιτέλους είδα φως ως άνθρωπος που αγαπάει τα ζώα. Έστειλα μία συγχαρητήρια επιστολή σε μία δικαστίνα η οποία τόλμησε να καταδικάσει. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που δικαστήριο, με γυναίκα Πρόεδρο, καταδίκασε το Μάρτιο το 2010 κάποιους κτηνοτρόφους επειδή αποδείχθηκε ότι κακοποιούσαν τα ζώα. Το Νοέμβριο του 2010 καταδικάστηκαν τρεις ιδιοκτήτες βαρελόσκυλων στην Ικαρία σε ποινές φυλάκισης με αναστολή.
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι πρέπει να βλέπουμε και τη θετική πλευρά με δεδομένο ότι σίγουρα δεν υπάρχει το απόλυτο σκοτάδι στην Ελλάδα, ότι σίγουρα έχει αλλάξει προς το θετικότερο η νοοτροπία και τέτοιες συζητήσεις πρέπει σ’ αυτή την κατεύθυνση να απευθύνονται.
Όμως, πέρα από τους νόμους και το νομοσχέδιο, δεν υπάρχει ενημέρωση και παιδεία. Για παράδειγμα, κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει η ενημέρωση ότι, αν δεν μπορείς να διαχειριστείς το ζώο του σπιτιού σου, τότε θα πρέπει να το στειρώνεις. Η λέξη «στείρωση» είναι απαγορευτική για ορισμένους, με αποτέλεσμα να αμολούν οι δήθεν κατά τα άλλα φιλόζωοι τα σκυλιά στο δρόμο –καταλαβαίνετε για ποιο λόγο-, να δημιουργούνται δεκάδες, εκατοντάδες αδέσποτα και να έρχονται μετά οι άνθρωποι, οι οποίοι φοβούνται ή δεν αγαπούν τα ζώα να επικαλούνται αυτό το άσχημο θέαμα και για τη ζωή των ζώων εις βάρος γενικά της φιλοζωίας.
Οι δήμοι απεδείχθησαν όχι μόνο ανίκανοι αλλά και άχρηστοι που τους έδωσε εδώ και καιρό η πολιτεία την αρμοδιότητα. Πρέπει να τους αφαιρεθεί αμέσως, κύριε Υπουργέ. «Δουλεύουν» τον κόσμο. Η Δημοτική Αστυνομία είναι ανίκανη να κάνει το αυτονόητο. Υπάρχει στο δήμο Αθηναίων οδηγία και εντολή ότι όποιος κακοποιεί ζώο ή το βλέπει στο μπαλκόνι στους σαράντα βαθμούς να γαυγίζει και –το κυριότερο- όποιος ρυπαίνει τα πεζοδρόμια και τις πλατείες, έχει πρόστιμο. Ποτέ κανείς δεν ασχολήθηκε, ώστε να έχουμε πραγματική ένδειξη πολιτισμού και στη συμπεριφορά μας στα ζώα, αλλά και στη συμπεριφορά μας στους ανθρώπους και στη δημόσια υγιεινή.
Επιμένω ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι το αρμόδιο Υπουργείο για να αναλάβει οτιδήποτε έχει να κάνει με τα δεσποζόμενα ή τα αδέσποτα ζώα και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να κρατήσει την παραγωγή, το πώς ζουν οι αγελάδες στα εκτροφεία, να ελέγχει το πώς ζουν σε άθλιες συνθήκες τα κοτόπουλα, τα οποία είναι όλο τοξίνες.
Γιατί; Γιατί όταν είναι στριμωγμένα τα κοτόπουλα έτσι και τους βάζουν και ορμόνες για να μεγαλώσουν είναι λογικό μετά εμείς να υφιστάμεθα τις συνέπειες από τις τοξίνες. Ασχολούμαι 35 χρόνια με το θέμα.
Οι αστυνομικές αρχές, ως πρότινος, έτσι και τόλμαγε κάποιος πολίτης να πάει σε αστυνομικό τμήμα, είτε της Αθήνας, πόσο μάλλον της περιφέρειας, να του δηλώσει κακοποίηση ζώου ή καταγγελία για κάποιον που φωλιάζει τα ζώα, του συμπεριφέρονταν όπως συμπεριφέρονται ακόμα σε ορισμένες κοινωνικές αδύναμες ομάδες. Ευτυχώς και σ’ αυτό υπάρχει αλλαγή. Υπάρχουν νέοι αστυνομικοί και αστυνομικίνες και υπάρχει και μια οδηγία που λέει ότι ο πολίτης που καταγγέλλει κάτι για κακοποίηση ζώων θα πρέπει να εισακούγεται και οι κακοποιούντες ζώα να υφίστανται τις συνέπειες.
Και για να τελειώσω θέλω να πω πάλι το θετικό και θα τα καταθέσω και στα Πρακτικά γιατί καλό είναι κάποιοι να διαβάζουν ότι η Βουλή ασχολείται και μ’ αυτά τα πράγματα.
Μόλις τους τελευταίους μήνες –αυτό είναι το θετικό- το τριμελές πλημμελειοδικείο Βέροιας, με τη διαδικασία του αυτόφωρου, καταδίκασε σε φυλάκιση πέντε μηνών αγρότη 72 ετών για τη δηλητηρίαση με φόλα 9 δεσποζόμενων σκύλων στο χωριό Αγία Μαρίνα του δήμου Δοβρά. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου επέβαλε ποινή φυλάκισης 9 μηνών χωρίς αναστολή για θανάτωση ζώων. Είχαν κρεμάσει 2 σκύλους. Επέβαλε ποινή 3 μηνών για παράνομη οπλοκατοχή. Αλλά αυτό δεν αφορά στο θέμα. Στα Χανιά το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων επέβαλλε χρηματική ποινή -που τσούζει, κύριε Πρόεδρε- 10.000 ευρώ σε κτηνοτρόφο για κακοποίηση ζώου. Ο Πρόεδρος Πλημμελειοδικείου Ακράτας επέβαλλε ποινή 1 μήνα σε άτομο που είχε μόνιμα δεμένο ζώο στο μπαλκόνι. Έχουμε και στη Λαμία, έχουμε και στην Ικαρία επιτέλους. Θέλω να πω ότι οι νόμοι υπάρχουν. Το ζητούμενο δεν είναι πάλι ένα νομοσχέδιο.
Είναι τα όργανα, που είναι οι δήμοι, που είναι ανίκανοι, η αστυνομία που ακόμα είναι σε επίπεδο ενημέρωσης, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους να υλοποιούν τους ήδη υπάρχοντες νόμους.
Καταθέτω στα Πρακτικά όλα αυτές τις καταγγελίες για την κακοποίηση ζώων".
Είναι κάπως ειρωνικό να μιλά κανείς για τα "ζώα", όταν ο ίδιος για καλλωπιστικούς καθαρά λόγους φορά πάνω του δέρμα γδαρμένα πτώματα άλλων ζώων.
ΑπάντησηΔιαγραφή